Schaatsen op de ijsbaan in Laag-Soeren?
“Waterschap Vallei en Veluwe say’s No”
Wat heb je nodig voor een ijsbaan? IJs. Wat heb je nodig voor ijs? Vrieskou, en water. Vrieskou hadden we afgelopen week. Water niet. De ijsbaan in Laag-Soeren krijgt haar water van de Bovenbeek. De Bovenbeek wordt gevoed door sprengen. Het water van de Bovenbeek stroomt verder via beken en sprengen naar de IJssel. Helaas is er steeds minder water. Dat merkt de IJsvereniging ook. Zij probeert een deel van het water via de Bovenbeek op de ijsbaan te krijgen, en heeft daarover overlegd met het waterschap. Dat werd geen succes. Het waterschap Vallei en Veluwe, hier verantwoordelijk voor de verdeling van het water, vreest dat andere gebruikers hierdoor mogelijk minder water ontvangen en ging niet mee met het voorstel van de IJsvereniging. Resultaat: een halfgevulde ijsbaan die gesloten bleef, en teleurgestelde schaatsers.
De gevolgen van watertekort raken iedereen. De Veluwe verdroogt al sinds meerdere decennia, door bebossing (dennenbomen), toename drinkwateronttrekking, klimaatverandering en een waterbeheer vanuit de overheid dat veel te veel is gericht op waterafvoer in plaats van water vasthouden. Een radicale verandering is nodig, waarbij de samenleving nieuwe afwegingen moet gaan maken: wat willen we met ons water gaan doen? De samenleving, dat zijn u en ik: de gebruikers van water. Dit proces is in gang gezet. Zo is er bijvoorbeeld een hydrologische studie in uitvoering van het Soerens Beekdal, om beter te kunnen snappen wat een veranderend waterbeheer precies inhoudt. Dit is een lange-termijn zaak. Daar kunnen ze bij de IJsvereniging in Laag-Soeren natuurlijk niet op gaan wachten. Hier speelt de korte-termijn zaak: ieder najaar moet de ijsbaan onderwater worden gezet. Zoals gezegd: hier wilde het waterschap geen prioriteit aan geven.
Nou snapt de IJsvereniging best dat het waterschap het algemeen belang moet dienen. De IJsvereniging snapt ook dat het waterschap geen water kan maken. Maar om de IJsvereniging dan maar de nek om te draaien, dat lijkt toch ook strijdig met ‘het algemeen belang’. Het waterschap kan hier een betere rol spelen. Faciliteer het overleg: breng de gebruikers bij elkaar (bijvoorbeeld: IJsvereniging, bewoners langs de beek, de Bekenstichting, Natuurmonumenten, Huis Den Bosch, Gelderse Toren, de gemeente Rheden), bespreek een paar scenario’s waarbij gebruikers elkaars zorgen en wensen begrijpen, en probeer tot afspraken te komen. Op deze manier zou het mogelijk moeten zijn om de IJsbaan voldoende water te geven voor de winter, zonder al te grote consequenties voor de gebruikers stroomafwaarts. De IJsbaan is, met alle respect, vanuit het perspectief van waterbeheersing maar een postzegeltje in het grotere Soerens Beekdal-geheel. Maar tegelijkertijd biedt de IJsbaan al bijna 100 jaar een prachtige mogelijkheid om te schaatsen op echt natuurijs, onder veilig toezicht, met warme chocolademelk. Een grote groep mensen (IJsvereniging Laag-Soeren) werkt zich ieder jaar belangeloos weer een slag in de rondte om het allemaal mogelijk te maken. Geen sinecure in een tijd waarin zorgen over ‘de leefbaarheid in de streek’ vooral leidt tot praten, en minder tot daadwerkelijke activiteiten. Waterschap Vallei en Veluwe, neem uw verantwoordelijkheid. Breng de mensen bij elkaar, en durf uw nek uit te steken voor de IJsbaan in Laag-Soeren. “Computer say’s no” is te gemakkelijk.
Water werkgroep “De Waterdraad”
Pimhein Kool